Maandag 29 juli 2013 hebben we voor de 15e keer getraind met de C-groep, dit keer in de Ruyven bij Delft. Nou moet iedereen weten dat deze groep al vanaf begin april het geluk heeft om elke avond lekker weer te hebben. Als het slecht weer is, onweer, hoosbuien, dan vindt dat plaats gedurende de dag en klaart het ’s avonds voor de training heerlijk op. Natuurlijk was het deze maandag weer een geweldige lekkere avond, nog lekker warm, niet te heet voor de honden. We begonnen de les met volgen en vooruit sturen. Volgen doen wij om de andere cursisten met hun hond heen, zo leren ze met afleiding ook netjes te volgen en als er ooit een wedstrijd gelopen wordt, zal het met paaltjes en pionnen een stuk eenvoudiger zijn. Vooruit sturen ging ook lekker, bij een klein vlaggetje midden in een veld op ongeveer 30 meter werden dummies gegooid, en na het volgen werden de honden hierheen gestuurd om een dummy te apporteren. Natuurlijk waren er weer twee honden die het respectievelijk nodig vonden om het vlaggetje op te eten dan wel te apporteren, maar nadat deze in het gareel waren gezet zijn alle honden netjes met een dummy teruggekeerd. Dit hebben we later ook nog eens blind herhaald en het ging eigenlijk uitstekend. We hebben verschillende stukken wild geapporteerd, waaronder een kraai in een sok, een eend (met elastiek geprepareerd tot een mooi niet fladderend formaat) en konijn. Voor sommige was dit na het vele oefenen met de dummies een eerste keer, maar de interesse is er zeker en met wat aanmoediging wordt door de meeste toch wel netjes geapporteerd.
Daarna zijn we naar het water gegaan om hier een water apport te doen. Deze sloot grenst aan een weiland waar de nodige koeien, pinken, en een jonge stier stonden. Deze sloegen onze water perikelen vanaf een afstand gade en kwamen langzamer iets dichterbij. Nadat wij de water apporten hadden afgerond wilde Cock met zijn hond Tommy een apport over het water doen. Zo gezegd zo gedaan gooiden wij de eend naar de overkant, waar hij in het gras beland. Op dat moment komen de koeien dichterbij, nieuwsgierig als deze jonge koeien zijn, lopen ze richting de eend. Tommy is al onderweg naar de overkant, maar als hij uit het water komt, komen de koeien ineens heel snel op hem af; “van ons weiland af” lijken ze te zeggen. Tommy kiest eieren voor zijn geld en zwemt terug. De koeien verzamelen om de eend en snuffelen eraan. Omdat dit toch enigszins traumatisch kan zijn laten we Tommy nog een dummy uit het water apporteren, welke vlak bij de overkant in het water valt. Dit doet hij netjes, dus gelukkig is hij niet bang geworden door deze ervaring. Maar nu? In het weiland aan de overkant ligt nu een geprepareerde eend. Er zullen wel eens dode eenden in een weiland liggen, maar hoeveel kom je er tegen met een elastiek eromheen? Deze moet terug komen, dus hoe krijgen we die koeien weg? De cursisten gaan een stuk het pad aflopen langs het weiland om ongeveer 50 meter verderop herrie te maken en de koeien te lokken. Gelukkig zijn ze erg nieuwsgierig en lopen de pinken en het stiertje langzamerhand allemaal die kant op. Dan spring ik uit de bosjes en laat mijn Caitlyn (B-hond) snel naar de overkant zwemmen en de eend apporteren welke netjes terugkomt, net voordat de koeien doorhebben dat er weer een hond op hun weiland was.
De avond was inmiddels voorbij en met een kopje koffie bij de auto nemen we de avond door. Het was weer een afsluiting van een heerlijke, gezellige maar nu ook eens avontuurlijke avond. En leerzaam, hoe een koe een eend vangt!
Follow